Friuts Basket

Fruits Basket (フルーツバスケット, furūtsubasuketto) est un manga de Natsuki Takaya. Au Japon, "Fruits Basket" sort par chapitre dans la revue japonaise appelée : Hana to yume (花とゆめ). Par la suite les chapitres sortent sous forme de manga. La parution de la série s'est terminée au chapitre 136. Fruits Basket comporte 23 tomes reliés. En France, ce manga est publié aux éditions Akata/Delcourt. Les 23 tomes sont déjà sortis ( dernier volume publié le 14 novembre 2007). Il existe aussi un anime de 26 épisodes basé sur le début du manga (les 6 premiers volumes) disponible en DVD.
Synopsis
Tohru Honda est une lycéenne de 16 ans qui vit seule sous une tente après la mort de sa mère. Sans le savoir, elle s'est installé sur la propriété de la famille Sôma. Lorsqu'un garçon de sa classe, Yuki Sôma, découvre par hasard qu'elle habite sous une tente, il lui propose d'être recueillie par les Sôma. Tohru commence alors à vivre au milieu de Yuki, Kyô et Shigure Sôma et apprend le secret de la famille ; 13 de ses membres sont victimes d'une malédiction. Ces personnes se transforment en l'un des douze animaux du zodiaque chinois plus le chat lorsqu'une personne du sexe opposé les enlace ou lorsqu'ils se sentent génés, ou encore faible.

เสน่ห์สาวข้าวปั้น (「フルーツバスケット」, Furūtubasuketto ทับศัพท์จาก Fruits basket, フルーツバスケット?) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น ที่แต่งโดย นาสึกิ ทากายะ มีเนื้อหาเกี่ยวกับ ฮอนดะ โทรุ เด็กสาวกำพร้าที่ด้วยเหตุบังเอิญได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวโซมะ ซึ่งสมาชิกทุกคนต้องคำสาป เมื่อถูกเพศตรงข้ามกอดจะกลายร่างเป็นสัตว์ชนิดหนึ่งใน 12 นักษัตรจีน ลิขสิทธิ์ในประเทศไทยเป็นของสำนักพิมพ์สยามอินเตอร์คอมิกส์ (Siam Inter Comics)จัดพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ.2543 เดือนพฤศจิกายน เสน่ห์สาวข้าวปั้นถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์การ์ตูนฉายทางโทรทัศน์ มีจำนวนตอนทั้งหมด 26 ตอน ในประเทศไทย ออกวางจำหน่ายในรูปแบบวีซีดี-ดีวีดีลิขสิทธิ์โดยอามีโก้ และเคยฉายทางสถานีไอทีวี ในช่วงปี พ.ศ. 2547-2548 แต่ฉายไม่จบ

เนื้อเรื่อง
ฮอนดะโทรุได้สูญเสียแม่ผู้เป็นที่รักไปด้วยอุบัติเหตุทางรถ ทำให้เธอต้องมาอาศัยอยู่กับคุณลุงที่เลี้ยงชีพด้วยเงินบำนาญ โทรุได้สัญญากับตัวเองว่าจะไม่เป็นภาระให้กับคุณลุงและจะหาเงินเรียนเอง คุณลุงคิดต่อเติมบ้านโดยช่วงเวลาที่ซ่อมนั้นได้ขอให้โทรุไปอยู่กับเพื่อนสักพัก แต่โทรุไม่อยากรบกวนใครจึงได้ไปตั้งเต็นท์ในป่าซึ่งเป็นพื้นที่ของตระกูลโซมะ โทรุได้เจอยูกิ และชิงูเระ แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้โทรุตั้งมาอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้ และเคียวก็โผล่ออกแล้วความลับในตระกูลโซมะก็ถูกเปิดเผยด้วยอุบัติเหตุ

เชื่อไหมว่า เทออยุ่ในห้องใต้ดิน นาน 8 ปี

บางครั้งชีวิตจริงก็ช่างละม้ายคล้ายคลึงกับนวนิยายจนหลายคนอดสงสัยไม่ได้ว่าคนอ่านแอบเลียนแบบตัวละครในเรื่องสมมติกันบ้างหรือเปล่า เหมือนอย่างที่ "วูล์ฟกัง พริคโลพิล" (Wolfgang P.)ลักพาตัวหญิงที่ตัวเองหมายปองมาคุมขังแบบตัวเอกในนิยายเรื่องดังที่กลายเป็นภาพยนตร์เมื่อหลายสิบปีก่อนยังไงยังงั้น ข่าวเด่นประเด็นร้อนในออสเตรีย ประเทศเพื่อนบ้านของเยอรมันเมื่ออาทิตย์ก่อน คงไม่มีข่าวไหนดังเท่ากับการหนีตายจากการถูกกังขังหน่วงเหนี่ยวในห้องใต้ดินของสาวน้อยวัย 18 ที่ชื่อนาตาชา คามพุชท (Natascha Kampusch)กว่า 8 ปีครึ่งที่สาวนาตาชาโดนหนุ่มใหญ่วัย 43 ปีที่ชื่อ "วูล์ฟกัง พริคโลพิล" หอบขึ้นรถตู้ แล้วนำไปกักขังไว้ในห้องใต้ดินที่บ้านตัวเอง โดยไม่มีเพื่อนบ้านคนไหนได้รับรู้ชะตากรรมของนาตาชาเลยแม้แต่น้อย "เราต้องยอมรับว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีส่วนใกล้เคียงกับนวนิยายมาก เรายังลองค้นบ้านของคนร้ายดูเลยว่ามีหนังสือหรือภาพยนตร์เกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่หรือเปล่า" นายเฮลมุท ไกรเนอร์ โฆษกตำรวจ เผย พร้อมกับชี้ว่า พฤติกรรมของนายพริคโลพิลช่างละม้ายใกล้เคียงกับตัวเอกของนวนิยายเรื่อง "The Collector" แต่งโดยนักเขียนชาวอังกฤษอยู่มาก นวนิยายเรื่องนี้ได้รับการตีพิมพ์เมื่อปี 2506 และเคยถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์เมื่อปี 2508
ในเรื่องสมมติเรื่องนั้น ตัวเอก "นายเฟรเดริค เคล็กก์" แอบหลงใหลนักศึกษาด้านศิลปะอยู่คนหนึ่ง และแอบเฝ้ามองเธออยู่ตลอดเวลา ในที่สุดเขานำเงินก้อนโตที่ได้มาจากการพนันบอลมาใช้ลักพาตัวเธอด้วยการซื้อรถตู้และใช้เงินอีกส่วนซื้อบ้านที่มีห้องใต้ดินมิดชิดสำหรับคุมขังเหยื่อของเขา
แต่นายเคล็กก์ไม่ได้ทรมานเหยื่อ หากแต่เพียรพยายามจะอ้อนวอนขอความรักจากเธอและซื้อเพลงโมสาร์ทมาให้เธอฟัง เขาเป็นเหมือนชายขี้เหงาแสนน่าสงสารที่เฝ้ารอคอยหาความรัก ในชีวิตจริง นายพริคโลพิลเองก็เฝ้าติดตามหนูน้อยนาตาชาวัย 10 ขวบ อยู่นาน ก่อนจะลงมือลักพาตัวเป็นผลสำเร็จเมื่อเดือนมีนาคม 2541 ขณะที่เธอกำลังเดินจากบ้านไปโรงเรียน เขาเคยบอกหนูน้อยนาตาชาด้วยว่า หากการลงมือครั้งดังกล่าวไม่ประสบผล เขาก็คงลงมือจับเธอในวันหลังอยู่ดีเพราะได้จัดเตรียมรถตู้และห้องใต้ดินไว้เสร็จสรรพแล้ว แม้ห้องดังกล่าวจะมีขนาดพื้นที่เพียง 8 ตารางเมตรเท่านั้น แต่ก็มีโถส้วม มีอ่างล้างหน้า และมีเตียงครบครัน
ในระหว่างถูกคุมขัง นายพริคโลพิลก็ดูแลใส่ใจเหยื่อของเขาไม่น้อยเพราะได้จัดเตรียมหนังสือให้เธอ รวมทั้งยังสอนหนังสือเธอด้วย แม้ว่าจะใช้เธอทำงานบ้านและงานในสวนบ้าง แต่ก็พาเธอออกไปเที่ยวข้างนอกด้วยเหมือนกัน นายพริคโลพิลมีฐานะดีตามสมควร เพราะไม่ใช่แค่ช่างเทคนิคด้านโทรคมนาคมธรรมดาๆ หากแต่ยังมีหุ้นในบริษัทที่ตัวเองทำงานอยู่ด้วย ดังนั้นจึงมีเวลาอยู่บ้านมาก ในกรณีที่ไม่อยู่บ้าน ก็จะจับหนูน้อยนาตาชาลงไปขังไว้ในห้องใต้ดินที่มิดชิด โชคดีสำหรับหนูน้อยนาตาชาและเด็กสาวรายอื่นที่ชีวิตจริงไม่จบลงแบบในนวนิยาย เพราะเหยื่อในเรื่อง "The Collector" พยายามหลบหนีหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่สำเร็จจนสุดท้ายเธอล้มป่วยและเสียชีวิตไปในที่สุด ส่วนนายเคล็กก์นั้นแม้จะเศร้าโศกเสียใจต่อการตายจากไปของเธอและเคยคิดอยากฆ่าตัวตาย แต่เขากลับล้มเลิกความคิดนั้นและหันไปมองหาเหยื่อรายใหม่แทน ต้องยอมรับว่า นาตาชา เป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมาก จากวันที่เธอถูกลักพาตัวไประหว่างเดินไปโรงเรียน เมื่ออายุ 10 ขวบ ในละแวกหมู่บ้านเล็กๆ รอบนอกกรุงเวียนนา ข่าวเล่าว่าเธอถูกมารดาบังเกิดเกล้าตบหน้า มีปากเสียงกันเล็กน้อยเรื่องคู่รักใหม่ของแม่ ที่ยังไม่มีการยืนยันโดยตรงจากปากของนาตาชา แต่พวกนักข่าวก็พยายามขุดคุ้ยเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อขายข่าว
หลังจากวันนั้น นาตาชา ถูก "วูล์ฟกัง พริคโลพิล" กักขังไว้ในห้องลับชั้นใต้ดินที่เก็บเสียงเป็นอย่างดี เธอต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ในนั้นแบบไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน ลองคิดดูเด็กวัย 10 ขวบ ชีวิตกำลังจะเริ่ม โชคชะตากลับเล่นตลกกับเธอเพียงคนเดียวอย่างนั้นหรือ นี่คือสิ่งที่ นาตาชา คิดอยู่ในใจเสมอ แต่กำลังใจเธอดีเยี่ยมมาก เพราะเธอมองหาลู่ทางกลับสู่อิสรภาพตลอดเวลา แม้ "วูล์ฟกัง พริคโลพิล" จะพยายามข่มขู่ว่า ไม่เขาก็เธอจะต้องตายจากกัน หากเธอหลบหนีเขาไปได้ รวมทั้งเพื่อนบ้านรอบๆด้วย
จนวันนี้ 8 ปีครึ่ง สวรรค์ให้โอกาสเธออีกครั้ง จังหวะที่ "วูล์ฟกัง พริคโลพิล" เผลอ เธอวิ่งแบบไม่คิดชีวิตเพื่อขอความช่วยเหลือจากเพื่อนมนุษย์รอบข้าง แต่ก็อ่ะนะ สังคมฝรั่งก็ต่างคนต่างอยู่ไม่ผิดไปจากกรุงเทพบ้านเราเท่าไหร่หรอก กว่าเธอจะขอให้คนโทรศัพท์ไปแจ้งตำรวจได้ ก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน
หลังจากที่หลบหนีออกมาได้สำเร็จ ผิดความคาดหมายที่ทุกคนคิดว่าเธอจะต้องกลับคืนสู่อ้อมอกพ่อกับแม่ แต่นาตาชากลับเลือกที่จะอยู่คนเดียว ภายใต้การดูแลอย่างใกล้ชิดจากนักจิตวิทยาแทน นี่คงเป็นสิ่งที่บอกได้นัยๆ ว่าเธอคงไม่คิดว่าครอบครัว(ที่แตกร้าว)ของเธอจะเป็นที่พึ่งได้ แม้ว่าทั้งพ่อและแม่(ที่แยกทางกันไปนานแล้ว)จะพยายามเรียกร้องเอานาตาชากลับมาสู่อ้อมอกก็ตามที สื่อหลายฉบับพยายามติดต่อขอสัมภาษณ์โดยเสนอเม็ดเงิน เพื่อเข้ากองทุนบำบัดฟื้นฟูจิตใจให้กับเธอ แต่ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจให้สัมภาษณ์ผ่านรายการโทรทัศน์รายการหนึ่ง ทุกคนทึ่งกับผู้หญิงแกร่งคนนี้มาก ถึงเธอจะออกอาการกลัวแสงจ้าๆ แล้วก็ยังคงแสดงความเป็นเด็กในบางครั้ง แต่เธอก็แสดงให้โลกเห็นถึงกำลังใจอันเข้มแข็งของเธอ

หลังจากที่เธอหนีมาไ้ไม่กี่วัดน "วูล์ฟกัง พริคโลพิล" ก็ปลิดชีพตัวเองตามสัญญา ด้วยการกระโดดขวางรถไฟในเวียนนา

"วูล์ฟกัง พริคโลพิล" ที่ชดใช้กรรมที่ตัวเองก่อไปแล้ว

น่าชื่นชมสื่อของออสเตรียมากที่ไม่ได้แสดงความละลาบละล้วงถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับ "วูล์ฟกัง พริคโลพิล".. ไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้แม้แต่น้อย ถึงเรื่องราวกว่า 8 ปีกับชายหนุ่มวัย 35 ปี (ในขณะนั้น) ที่อยู่ภายใต้หลังคาเดียวกัน เป็นบ้านเรารึ คงโดนวิสวัทหรือไม่ก็สรยุทธไล่เบี้ยในสิ่งที่เธอไม่อยากพูดแน่ๆ ปัจจุบัน น.ส.นาตาชา คัมพุช เติบโตเป็นสาวสวยและกำลังได้รับการดูแลอย่างดีจากนักจิตวิทยาและทีมแพทย์เพื่อช่วยให้เธอสามารถปรับตัวกลับมาใช้ชีวิตอยู่ได้ในสังคม เธอมีความฝันว่าอยากจะเรียนและทำงานเป็นดาราท่ามกลางกำลังใจจากทุกคนในสังคมที่อยากให้เธอได้รับสิ่งดีๆ ชดเชยความทุกข์ที่เธอได้รับตลอด 8 ปีที่ผ่านมา

ขอขอบคุน เรื่องราวจาก http://my.dek-d.com/writer/story/view.